• Monika Wtulich
• On kwietnia 8, 2013

Lizbona prezentuje się malowniczo o każdej porze dnia i nocy. Jest piękna o świcie, kiedy budzi się do życia, a pierwsze promyki słońca zaglądają do okien mieszkańców oraz wąskich uliczek miasta. Promienieje i rozkwita w południe, skąpana w blasku słońca odbijającego się w wodach rzeki Tag. Jest romantyczna o zachodzie słońca, spowita tajemniczą barwą czerwieni i tulona do snu. Jest czarująca w nocy ze swoimi oświetlonymi zabytkami oraz światłem płynącym z kawiarni i barów. Gęsto zabudowane Stare Miasto, z rzędami domów pokrytych czerwoną dachówką, leży na siedmiu wzgórzach. Z punktów widokowych (miradouros) na ich szczytach rozciąga się zachwycająca panorama całej Lizbony, z jej historycznymi obiektami, eleganckimi placami, dostojnymi pomnikami, kawiarniami, uliczkami czekającymi na odkrycie.

Miradouro de São Pedro de Alcântara – na kawę, ucieczkę w cień i lenistwo na leżaku  

Najlepiej dojechać tutaj zabytkową kolejką linowo-szynową Elevador da Glória z Avenida de Liberdade. Sama podróż tym małym żółtym wagonikiem jest sporą atrakcją. Kolejka porusza się mozolnie po stromym wzgórzu odsłaniając coraz to więcej panoramy placu Restauradores. Ściany budynków wzdłuż torów zostały pokolorowane fantazyjnym graffiti. Punkt widokowy Miradouro de São Pedro de Alcântara jest wielkim placem usłanym drzewami, pośrodku którego stoi fontanna – cień drzew i chłód wody są istnym błogosławieństwem w upalne letnie dni. Nie może zabraknąć kawiarni. Leżąc na leżaku, popijając aromatyczną kawę, słuchając szumu drzew, mamy Lizbonę u naszych stóp. Stąd rozciąga się zachwycający widok na zamek Castelo de São Jorge. Za dnia słychać dźwięk gitary i śpiew ulicznych artystów. W letnie wieczory odbywają się tutaj koncerty.

 Miradouro de Santa Luzia – na kwiatowy romans, na koncert w wykonaniu ulicznych artystów

To jedno z najbardziej czarujących miejsc w Lizbonie, pełne słońca i kwiatów, gdzie historia spotyka się ze współczesną sztuką i muzyką, a w powietrzu czuć radość i szczęście. Część placu zajmuje skromny biały kościółek. Na jego zewnętrznych białych ścianach znajdują się dekoracyjne niebieskie azulejos (płytki ceramiczne). Pod arkadami w cieniu krzewów i kwiatów miejscowi artyści prezentują turystom swoje obrazy i rysunki. Wszechobecną ciszę przerywają czasem kameralne koncerty imigrantów z Afryki i Ameryki Łacińskiej. Ich żywiołowe występy wprawiają w dobry nastrój i dodają energii na resztę dnia. Pod bujną purpurową bugenwillą skrywają się pary zakochanych. Grupy przyjaciół wygrzewają się na słońcu. Gołębie gruchają wydziobując ze szpar między płytkami chodnikowymi niewidzialne dla ludzkiego oka okruszki. Punkt widokowy jest popularnym miejscem spotkań wśród Lizbończyków, oblegają go również turyści. Znajduje się na trasie sławnego tramwaju numer 28 i jest miejscem, gdzie obowiązkowo trzeba się zatrzymać. Stąd rozciąga się uroczy widok na rzekę Tag (w pogodne dni dojrzymy most Vasco da Gama – 17 km długości), i Alfamę, nad którą króluję Panteon Narodowy.

Miradouro da Graça – na kawę i zachód słońca

Idąc do punktu widokowego Miradouro da Graça mijamy piękne zabytkowe kamienice pokryte kolorowymi płytkami ceramicznymi. Starsi mieszkańcy Lizbony odpoczywają na ławkach w pobliskim parku. Gołębie kąpią się w fontannie. Z kawiarni wydobywa się zapach świeżo parzonej kawy. Wszystkie stoliki ustawione są na świeżym powietrzu, tak aby każdy mógł delektować się nie tylko tym aromatycznym napojem, ale i malowniczym widokiem Lizbony. Dzielnice Baixa, Chiado, Rossio i Bairro Alto są na wyciagnięcie ręki, widać również rzekę Tag i most 25 Kwietnia (Ponte 25 de Abril). A to wszystko w sąsiedztwie jednego z najstarszych lizbońskich kościołów Igreja da Graça z 1271 roku. Panorama miasta zachwyca szczególnie w kolorach słońca zachodzącego za przeciwległymi wzgórzami. Stolików jest dużo, co nie powinno dziwić, gdyż każdemu, kto tu zajrzy trudno go zwolnić mając przed oczami tak zachwycający widok.

Miradouro da Senhora do Monte – na ucieczkę od zgiełku i zachód słońca

Wyżej już nie można, to schody do nieba. Z tego położonego na najwyższym wzgórzu w dzielnicy Graça punktu widokowego, Lizbona rozciąga się przed nami w pełnej okazałości. Plątanina wąskich uliczek, czerwone dachy domów, żółte tramwaje, to wszystko mamy jak na dłoni. Jeśli szukacie schronienia od miejskiego zgiełku, z pewnością odnajdziecie je tutaj.  Ze względu na wysokie położenie, nie ma tu tłumów. Panuje za to błoga cisza i spokój, słychać własne myśli, które mogą być zakłócone jedynie przez miauczenie kota. Wśród drzew, w sąsiedztwie uroczej kaplicy, można bez końca zachwycać się panoramą Lizbony. To również idealne miejsce na oglądanie zachodu słońca, kiedy czerwień bierze w swe objęcia Stare Miasto.

Miradouro de Santa Catarina – na drinka przed imprezą w Bairro Alto

Punkt widokowy Santa Catarina, znany również jako Esplanada do Adamastor, oferuje cudowny widok na rzekę Tag, most 25 Kwietnia (Ponte 25 de Abril) oraz statuę Chrystusa (Cristo Rei). Położony jest poniżej rozrywkowej dzielnicy Bairro Alto uwielbianej przez turystów i Portugalczyków, stąd jest to doskonałe miejsce na rozpoczęcie wieczoru. Punkt znajduje się na trasie popularnego tramwaju numer 28. Prowadzi do niego również zabytkowa kolejka linowo-szynowa Elevador da Bica łącząca nadrzeczną część miasta Cais do Sodré z Bairro Alto. Punkt widokowy jest miejscem schadzek młodych Lizbończyków, jak również afrykańskich imigrantów, którzy wybijają tutaj na kongach swoje lokalne rytmy. Ludzie wylegują się trawie, inni piją kawę w pobliskim quiosque (kawiarnia w formie kiosku). Nieopodal znajduje się klimatyczna knajpka Noobai Café, która serwuje pożywne śniadania, śródziemnomorskie przekąski, owocowe koktajle i oczywiście pyszną kawę. Z jej tarasu rozciąga się równie czarujący widok.