Bębny mają duże znaczenie w świątyniach buddyjskich – uderzeniem w bęben lub gong mnisi powtarzają mantrę lub nawołują do modlitwy.

Świątynie zdobione są w charakterystyczny sposób – na dachach widać mityczną historię; baśniowe zwierzęta, bółbogów i inne rzeźbienia.

Kobiety z wioski przygotowują ozdoby na ceremonię w świątyni.

Figurski buddyjskiej można napotkać w najróżniejszych miejscach: tu wokół olbrzymiego drzewa w okolicy jednej ze świątyń.

Smog i dym unoszą się z pól – marzec to czas kiedy nie zobaczymy słońca ani pięknych gór Laosu.

Drewniany dom w lokalnej wiosce: właściciele pokazują historię rodziny oraz swoją miłość do psów.

Północ Tajlandii, obszar Lanna, to doskonałe miejsce na poznawanie flory regionu.

Typowe drewniane domki na palach – strzegą między innymi od powodzi w porze deszczowej.

Mimo pory suchej można podziwiać piękną zieleń.

Czerwone kwiaty zachwycają kolorem wśród stłumionych barw charakterystycznych dla pory suchej.

Wszystkie odcienie zieleni.

Jesienne barwy – wjeżdżamy do dżungli.

Zanim ścieżka stanie się wąska i bardziej wymagająca podziwiamy widoki.

Im głębiej w dżungli, tym węższa droga – pora sucha gwarantuje dużo liści, które wyścielają ściółkę.

Pasożyty na drzewach to bardzo częsty widok – tworzą wyjątkowe, często zachwycające formy.

Miód prosto z dżungli?

Czasem w dżungli czekają na nas przeszkody – trzeba przejechać po gałęziach, konarach czy wodzie – a czasem po prostu przenieść rower przez złamane drzewo, które blokuje ścieżkę.